مته ابزاریست که انتهای آن بصورت مارپیج رزوه داده شده وبرای ایجاد سوراخ در مواد ضخیم مورد استفاده قرار میگیرد.مته اساسا شامل دو بخش میشود:
– بدنه که شامل شیارهای رزوه است و
– ساق که به منظور نگهداری مته درون سه نظام استفاده میشود
در شکل زیر میتوانید قسمتهای مختلف یک مته را مشاهده کنید
بدنه
بدنه قسمتی از مته است که شیارهای مارپیچ روی آن رزوه میشود.این شیارها باعث خروج
مواد زائد ماده سوراخ شده به بیرون میشود. همچنین اجازه ورود سیالات برشی به داخل حفره را نیزمیدهد.
ساق
قسمتی از مته است که به سه نظام بسته میشود که راستای محور آن ممکن است بصورت مخروطی یا مستقیم باشد که معمولا مته هایی که قطر ساق آنها کوچک است راستای محور آنها بصورت مستقیم میباشد. مته هایی با ساق های مخروطی در انتهای آنها زبانه وجود دارد.
گردنی
قسمت زیرین بدنه است که بین بدنه و ساق قرار گرفته است. و معمولا سایز ودیگر جزییات مته روی آن حک میشود.
لبه کناری (پشتی)
یک شیار باریک است که در راستای لبه ی خارجی مته ایجاد شده است که باعث حفظ تراز درل میشود.
لبه ی اسکنه
در آغاز سوراخکاری سبب ایجاد حفره اولیه میشود و مواد زائد را از سوراخ به سمت لبه های برشی میبرد.
لبه های برشی (لب ها)
لبه های برشی در مته ها به عنوان لب ها هم شناخته میشود. در مته دو لب هم اندازه و هم زاویه هستند.
پهلو
سطح پشتی لبه های برشی به عنوان پهلو شناخته میشود.
سطح
قسمتی از صفحات شیادردار است که همجوار لب ها میباشد.
زاویه نوک
زاویه بین سطح و راستای محور مته است که معمولا ۱۱۸ درجه میباشد و مقدار این زاویه بستگی به سختی ماده دارد. هرچه ماده سخت تر باشد این زاویه بیشتر است.
زاویه مارپیچ
زاویه بین لبه برشی و محور مته است
زاویه لبه برشی
زاویه ای منفرجه بین لبه برشی وراستای لبه کناری است. به طور معمول اندازه ای در ۱۲۰ یا ۱۳۵ درجه دارد.